De "wereld" reis

Zondagochtend 10 uur ben ik, Cindy, opgehaald door de taxi die ons naar Schiphol zou brengen. Daarna naar oma en op naar pa en ma. Alles begon voorspoedig en we waren op tijd op Schiphol. Hier hebben we eerst een rolstoel gezocht, terwijl we gingen inchecken kwamen we meteen al BN-ers tegen. Nick en Simon gingen ook naar Amerika…helaas niet in ons vliegtuig. Daarna door de gate en even een kopje koffie….en wie loopt daar, jawel Ali B ook wel bekend als de knuffelmarokkaan. En dat heb ik geweten, toch even de stoute schoenen aangetrokken voor een vriendin om een foto’tje te maken. Moeders had echter moeite om het foto toestel te pakken dus ondertussen ben ik lekker geknuffeld door een Marokkaan!! Zie de foto van het eindresultaat. Hij wilde oma ruilen voor zijn zoon, want die had zijn eigen wil ingeschakeld.


Afijn, een aantal shops later mochten we door naar de gate, F08. Hier zijn we niet uitgebreid geintervieuwd over wie onze koffers hadden gepakt etc. Maar wel met de armen omhoog in een glazen buis staan om te kijken wat je bij je hebt. Iedereen is erdoorheen gekomen. Toen moesten we natuurlijk wachten tot we het vliegtuig in konden. En dan wordt er opgeroepen, eerst alle first class en kinderen en disabled. Wat gebeurd er, iedereen gaat naar voren. Dan is het een voordeel dat je met een rolstoel gaat, je krijgt overal voorrang (houdt toch in dat oma waarschijnlijk mee moet in de achtbaan haha). Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we maar 9 uur in het vliegtuig hoefde te zitten, wat een heerlijkheid… maar dat houdt niet in dat we toch verreisd zouden worden! We hebben een zeer goede vlucht gehad, met ontzettend weinig turbulentie en eindelijk een heerlijk diner chicken or pasta….

Aangekomen op Atlanta bleek er al meteen een rolstoel klaar te staan. Dit is ook handig om te hebben, want je mag overal langs. Dat is de Amerikanen na te geven, als ze iemand in een rolstoel zien krijg je xtra service. Op Atlanta nog even wat gegeten en gedronken en we waren klaar voor het laatste gedeelte van de reis. Een zeer warm vliegtuig met vele enge geluiden, maar we hebben het gehaald. Op Orlando stond er helaas geen rolstoel klaar maar die hebben we dan maar zelf geregeld. Uiteindelijk alle koffers gelukkig kunnen halen van de band. En toen moesten we iets te lang wachten op de shuttle van het hotel. En te lang was voor ons ongeveer 30 minuten. Zeker als je op je klokje kijkt en de NL tijd geeft 0600 uur aan!!! We zijn zodra we aangekomen zijn meteen naar bed gegaan. Dan denk je dat je meteen slaapt,maar niets is anders waar. We hebben slechts 5 uurtjes geslapen voor we alweer wakker waren. De rest van de dag is morgen weer te lezen.

Antwoorden naar de lezers:
Hertan: Bedankt voor your warm welcome. De vlucht hadden we inderdaad achter de rug.
Wop: Weet ik toch dat je NIET jaloers bent….hihi
Karina: Nee geen foto van nick&simon….ach aliB is toch veel leuker…;-)
Alle anderen: Bedankt voor jullie berichtjes.